Άρθρα αφιερωμένα στους γονείς του σήμερα…
Η διαχείριση των συγκρούσεων και η επίτευξη επικοινωνίας με τα παιδιά τους, απασχολεί τους περισσότερους γονείς.
Πολλοί γονείς δυσκολεύονται να διαχειριστούν αλλαγές που παρουσιάζουν τα παιδιά τους αλλά και να εξομαλύνουν εντάσεις που δημιουργούνται ώστε να έχουν μια ουσιαστική επαφή. Δεν είναι σπάνιο οι γονείς να αντιδράσουν με φόβο, άγχος, απογοήτευση, υπερβολική αυστηρότητα όταν συγκρουστούν μαζί του. Αυτό οδηγεί σε συγκρούσεις ή συναισθηματική απομάκρυνση.
Όσο μικρότερο είναι ένα παιδί, τόσο μικρότερη είναι η ικανότητά του να ρυθμίζει τα συναισθήματά του εξαιτίας της ανωριμότητας των ανώτερων δομών του εγκέφαλου του. Αυτό πρέπει να το γνωρίζουμε γιατί μας βοηθά να κατανοήσουμε τι συμβαίνει στον εγκέφαλο των παιδιών, πώς αυτό επηρεάζει τα συναισθήματα και τις συμπεριφορές τους και μας διευκολύνει να αντιδράσουμε με τρόπο βοηθητικό.
Από τη βρεφική μέχρι την προσχολική ηλικία, η ρύθμιση των έντονων συναισθημάτων μπορεί να γίνει μόνο μέσα από το περιβάλλον των παιδιών.
Ρόλος γονέων
Να αναγνωρίζουν και να ανταποκρίνονται στις ανάγκες των παιδιών.
Να αποδέχονται τα συναισθήματα των παιδιών.
Να τα ηρεμούν.
Να βάζουν σε λέξεις αυτό που πιστεύουν ότι νιώθει το παιδί έτσι ώστε να το διευκολύνουν να εκφράσει λεκτικά τα συναισθήματά του.
Να μην το αφήνουν να κλαίει μόνο του σε ένα δωμάτιο, γιατί αυτό αυξάνει περισσότερο τα επίπεδα στρες.
Να είναι υπομονετικοί.
Να σκέφτονται μαζί με τα παιδιά, αφού έχει περάσει η κρίση, τι συνέβη, τι ένιωσαν και οι δυο πλευρές και τι μπορούν να κάνουν διαφορετικά στο μέλλον.
Να μιλούν ανοιχτά για τα δικά τους συναισθήματα και να ενθαρρύνουν τα παιδιά να εξωτερικεύουν και εκείνα.
Να θέτουν σαφή όρια, ώστε να είναι ξεκάθαρο κποιες συμπεριφορές είναι αποδεκτές, ποιες όχι και για ποιόν λόγο.Όταν οι γονείς είναι αναστατωμένοι οι ίδιοι, χρειάζεται να αποστασιοποιηθούν, να παρατηρήσουν τις σκέψεις και τα συναισθήματα τους και να κάνουν έναν εσωτερικό διάλογο, ώστε να κατανοήσουν την δική τους ένταση. Είναι σημαντικό να θυμηθούν πώς ήταν εκείνοι σαν παιδιά και τι ανάγκες είχαν από τους γονείς τους. Πώς τους βίωναν οι ίδιοι.
Αν αναπαραγάγουν το μοντέλο των γονιών τους και στα δικά τους παιδιά. Ακόμα κι αν οι συγκρούσεις είναι πολλές και τα συναισθήματα δύσκολα, πάντα υπάρχει χώρος για αλλαγή, αν υπάρχει διάθεση. Για την επόμενη Κυριακή προτείνονται τα εξής θέματα:1. Όταν ενα παιδι εχει ψυχολογικα προβλήματα: μονο το παιδί να παει για ψυχοθεραπεια, μόνο ο γονιος ή και το παιδι και ο γονιός. (Ερώτηση από εσάς)2. Κατασκήνωση και παιδί. Καλείστε να γράψετε τον αριθμό 1 ή 2 για το αντίστοιχο θέμα, προκειμένου το θέμα με τις περισσότερες προτιμήσεις να το αναπτύξουμε την επόμενη Κυριακή. Μπορείτε στα σχόλια να γράφετε ιδέες για τα θέματα που θέλετε να αναλύσουμε.
Μανιού Μαρία Σύμβουλος ψυχικής υγείας – ΨυχοθεραπεύτριαΜανιού Μάρω